Intermediale 2019

Wydarzenia

22.11.2019, 19:00, Legnickie Centrum Kultury

RADIO INTERNAZIONALE (PL)

Dekonstrukcja i reinterpretacja oryginalnego projektu „Passing Life” grupy Spirit of Insanity, którego wykonanie odbyło się w ramach pierwszej edycji Legnickich Prezentacji Sztuk Medialnych w 1994 r. Był to pierwszy audiowizualny performans zaprezentowany w Legnicy. Warstwa dźwiękowa jest tu niejako soundtrackiem do opowieści o zmianie następującej w czasie oraz o wpływie przeszłości na teraźniejszość. Sound poetry i spoken word w formie paradokumentalnej.

FABRIZIO CASTI & ROBERTO ZANATA (IT)

Projekt tworzy dwóch włoskich kompozytorów muzyki eksperymentalnej – Fabrizio Casti i Roberto Zanata. Roberto Zanata to filozof, kompozytor, instrumentalista i muzykolog. Ukończył kompozycję klasyczną i kompozycję muzyki elektronicznej. Pisze muzykę kameralną, teatralną, muzykę komputerową, elektoakustyczną i akuzmatyczną. Zajmuje się również twórczością wideo. Jego kompozycje i projekty wizualne były prezentowane na najważniejszych przeglądach sztuki najnowszej w Europie. Fabrizio Casti to kompozytor muzyki eksperymentalnej. Studiował pod kierunkiem Franco Oppo i Alvise Vidolin. Jest badaczem sonologii w Centro di Sonologia Computazionale w Padwie, autorem kompozycji wokalnych, instrumentalnych, kameralnych i elektronicznych, pisze również muzykę symfoniczną.

23.11.2019, 19:00, Legnickie Centrum Kultury

INIRE (Pl)

Inire tworzy koncepcyjne performanse ugruntowane w tradycji composed theater, stylistycznie nawiązujące do sound artu i field recordingu. Łącząc tradycyjne pojęcie komponowania, odtwarzania, improwizacji, rejestracji i masteringu, swoje projekty tworzą przy użyciu instrumentów elektronicznych i elektroakustycznych, samplerów, syntezatorów analogowych oraz systemów modularnych, zarówno audio, jak i wideo. Głównym obszarem działalności INIRE jest percepcja, interakcja i konwergencja dźwięku i obrazu.Grupa uczestniczyła w wielu festiwalach i przeglądach sztuki nowych mediów w Polsce, Anglii, Włoszech, Austrii, Hiszpanii, Islandii, na Węgrzech, na Słowacji, w Czechach i we Francji oraz prezentowała swoje projekty w wielu galeriach sztuki współczesnej w kraju i za granicą.

HACO/TARNOVSKY (JP/CZ)

Kompozytorka, wokalistka, artystka dźwiękowa, członkini i założycielka legendarnej grupy After Dinner (1981-1991) i Hoahio. W 2005 roku jej płyta „Stereo Bugscope 00” otrzymała nagrodę w kategorii muzyki cyfrowej na Prix Ars Electronica w Austrii. Koncert w ramach Intermediale będzie jej pierwszym występem w Polsce. Haco zagra w duecie z twórcą muzyki elektronicznej z Czech, Jarą Tarnowskim. Jego twórczość to połączenie muzyki konkretnej, cyfrowej dekonstrukcji, elektroniki glitch, drone, sonoryzmu i nagrań terenowych.

Richard Scott (GB)

Richard Scott jest kompozytorem muzyki elektroakustycznej i improwizatorem mieszkającym w Berlinie. Pracuje na analogowych syntezatorach modułowych i kontrolerach takich jak Buchla Thunder i Lightning oraz na samodzielnie zaprojektowanym WiGi infra red controller, który stworzył w czasie rezydencji w amsterdamskim STEIM.Jego kompozycje prezentowane były między innymi w BBC Radio 3 i 4, International Computer Music Conference, London Jazz Festival, BEAM, Bratislava NEXT Festival of Advanced Music i in. Jest doktorem socjologii muzyki na London University. Uczy kompozycji muzyki na akademiach sztuki w Lancaster, Manchesterze, Amsterdamie i Berlinie.

29.11.2019, 19:00, Legnickie Centrum Kultury

WHITE NERVE CONNECTION (PL)

White Nerve Connection powstał w 1996 roku w Warszawie, jako projekt okołoindustrialny. Początkowo solowo, a od 2013 roku jako duet WNC występuje z materiałem prezentującym melanż cut-upów w ambientowym i noisowym klimacie. Ich muzyka oparta jest na field recordingu, miksowanym z dźwiękami rozmaitych generatorów, sampli i urządzeń służących do wytwarzania szumu. White Nerve Connection to dadaistyczne zewy miasta, połączone z tradycją klasyków muzyki elektroakustycznej i etnicznej zatopione w echach muzyki klubowej.

EMMA ZUNZ (PL)

Niektórzy, zwracając uwagę na silną rytmiczność utworów Emmy Zunz, określając muzykę projektu jako techno, ale jeśli już, to jest to takie techno, które zdecydowanie bardziej nadaje się do słuchania, niż do tańczenia. To elektronika z naciskiem na bity i industrialny feeling. Mało w niej abstrakcji i eksperymentu, a zdecydowanie więcej narracji i zakotwiczenia w przeszłości. To proste melodie i gęste, wielowymiarowe podkłady. Vintage, pastisz i hauntologia, gdzie w warstwie koncepcyjnej odnaleźć można sporo odniesień pozamuzycznych – literackich, filmowych i artystycznych.